Czy kiedykolwiek czułeś/aś się wypalony/a robiąc to, w czym jesteś najlepszy/a? Okazuje się, że to, co inni widzą jako Twoją największą zaletę, może być jednocześnie źródłem Twojej frustracji. W najnowszym wpisie na blogu Iza Antosiewicz, trenerka mocnych stron Instytutu Gallupa, mierzy się z mitem, że talent to coś genialnego i wyjaśnia, dlaczego skupianie się na słabościach to energetyczna pułapka.

Zapraszamy do lektury o tym, jak budować siłę, zamiast oddawać cenne zasoby na walkę z wiatrakami.

Pułapka „Wypalonej Empatii”

„Bardzo często spotykam osoby z talentem Empatii, które naturalnie opiekują się innymi, naturalnie dbają o dobrostan drugiego człowieka. I bardzo często te osoby są wypalone.”

Te słowa Izy Antosiewicz, Trenerki Mocnych Stron Instytutu Gallupa, uderzają w sam sedno. Dlaczego coś, co wydaje się naszym wrodzonym darem, może stać się naszym największym obciążeniem?

Kluczem jest zrozumienie, że talent to naturalny wzorzec myślenia, odczuwania i działania. Sam w sobie jest neutralny. To, czy stanie się siłą, czy słabością, zależy od tego, jak go używamy i czy świadomie go rozwijamy.

Osoby empatyczne, które wciąż „oddają” siebie innym, zaniedbując własne potrzeby, szybko tracą energię, co prowadzi do frustracji i poczucia, że ich talent jest wadą. Wtedy rodzi się pytanie: „Czy mogę wymienić Empatię na inny talent?”

Od „Gadatliwości” do Komunikatywności: Historia Izy

Aby zrozumieć, jak talenty, które otoczenie postrzega jako wady, mogą stać się źródłem Twojej siły, warto spojrzeć na osobiste doświadczenie Izy.

Iza, jako dziecko w latach 70., była ciągle krytykowana za swoją „gadatliwość”. W przedszkolu mówiono o niej „przekupa bazarowa”. W szkole podstawowej sadzano ją w ostatniej ławce, karząc ją za jej towarzyskość i potrzebę komunikacji.

Przez lata dostawała jasny komunikat: Mów mniej. Jesteś za głośna. Jesteś problemem.

Dopiero lata później, dzięki pracy z narzędziami Gallupa, Iza uświadomiła sobie, że to, co było postrzegane jako jej wada, jest jej wrodzonym i silnym talentem: Komunikatywnością. Dzisiaj, prowadząc podcast, pisząc książki i występując publicznie, wykorzystuje ten talent w pełni.

„Siedzę dzisiaj przed Wami, nagrywam solo podcast, patrzę się w kamerkę i wyobrażam sobie tłumy, które potem będą mnie oglądać, i jestem z tym okej. Bo produkuję więcej słów niż przeciętny człowiek i kiedy mogę się nimi podzielić, to mój mózg się cieszy. Na tym polega praca talentów.”

Badania z Nebraski: Inwestuj w to, co się udaje

Instytut Gallupa, bazując na latach badań (m.in. na eksperymencie w Nebrasce w latach 60.), udowadnia, że próby „naprawienia” słabości są nieefektywne.

W eksperymencie sprawdzano, czy można nauczyć dzieci szybciej czytać. Okazało się, że dzieci, które czytały słabo (90 słów na minutę), po intensywnym treningu przyspieszyły do 150 słów na minutę – miały poprawę, poczuły ulgę, ale nadal czytały wolno. Natomiast dzieci, które już na starcie czytały szybko (300 słów na minutę), po treningu osiągnęły wynik prawie 3000 słów na minutę – to dziesięciokrotne przyspieszenie!

Wniosek jest prosty: jeśli włożysz energię w to, co już robisz dobrze, osiągniesz spektakularne rezultaty. Jeśli będziesz walczyć ze słabością, dostaniesz ulgę, ale nigdy nie zamienisz jej w siłę.

Gdzie leży Twój Talent? Pięć Wskazówek

Jeśli nie jesteś pewien/pewna, co jest Twoim naturalnym talentem, Iza podpowiada, że możesz go odkryć, obserwując siebie w codziennym życiu. Szukaj odpowiedzi na te pięć pytań:

1. Łaknienie: Jakich aktywności pragniesz więcej? (To nie są gry i rozrywka, ale normalne życiowe sytuacje).

2. Szybka nauka: Czego łatwo się uczysz i co szybko wchodzi Ci w krew?

3. Flow: Kiedy czujesz się pochłonięty/a przez działanie, a czas mija niepostrzeżenie?

4. Odzysk energii: Co daje Ci satysfakcję i energię w trakcie i zaraz po zakończeniu?

5. Refleksje: Co robisz tak intuicyjnie i naturalnie, że inni się dziwią, jak to możliwe?

Pamiętaj, że talent nie jest etykietą i nie musi być czymś genialnym. To po prostu Twój unikalny wzorzec, który, świadomie użyty, staje się siłą.

Przestań się krytykować. Zacznij wzrastać.

Wielu z nas niesie za sobą bagaż „tożsamości nadanej” – przekonań o sobie, które wpoiło nam otoczenie, często krytykując właśnie nasze naturalne talenty. Największym mitem jest przekonanie, że to, co przychodzi nam lekko, nie może być wartościowe.

Jeśli nauczysz się identyfikować i pielęgnować to, co jest w Tobie silne, a nie walczyć z tym, co jest słabością, odzyskasz radość i poczucie sensu.

Talenty są jak nasiona. Musisz je podlać, a wtedy wyrosną na potężną siłę. Zostawiam Cię z tą najważniejszą zasadą, którą warto zapamiętać z tego odcinka:

„Co podlewasz, to rośnie.”

Posłuchaj całej inspirującej rozmowy w najnowszym odcinku podcastu „Kim Jestem” i zainwestuj 80% swojej energii w to, co i tak już robisz najlepiej!